Husta smereka bilya chaty,
I chram novyi u zvony ne b’ye
Zustrine tut horyanka-maty,
Bo vse tut ridne, vse moye.
Tut hory hrayut' i spivayut',
Iskryt'sya Shypit-vodospad,
Ya prytulyus' do c'ho krayu,
Shchob znov vernutysya nazad.

Pryspiv:
Mizhir’ya, mizhir’ya
Pryvitna udacha,
Nebesna krasa
Osyaynych verchovit',
Mizhir’ya, mizhir’ya
Chto c'oho ne bachyv?
Po chary nezvychni,
Do nas pryyizdit'.

Probihalo davno dytynstvo
Po cych zakruchenych stezkach.
Vze syaye oseni namysto
Na polotnyanych sorochkach.
Tut viter, mov u dudku svyshche,
A tysha – muzyka serdec',
Miz hir tomu y do Boha blyzche
Selo rodynne Pylypec'.

Pryspiv: (2)
Mizhir’ya, mizhir’ya
Vse vyshche i vyshche
De vysi yasnoyi
Zyvi vitrazi.
Mizhir’ya, mizhir’ya,
Nenache horyshche
Vkrayins'koyi chaty
Y moyeyi dushi.