Skoro vechir...
Osinniy lyst prolitaye povz mene.
Vin bilshe nikoly ne povernet'sya syudy.
Ne povernus', napevno, i ya, bo navishcho?
Moye kochannya, yak cey lyst,
Moze upasty tilky do tvoyich nih...

Pryspiv:
Ne znayu ya, koly pryidu syudy,
Ta zalyshayu pislya sebe
Ci kvity, shcho znayshov v sadu
Dlya tebe, dlya tebe.
A moze, zavtra ya pryidu syudy,
De viter pelyustky kolyshe.
Tak znay, tut shchastya nazavzdy
Zalyshyv ya, zalyshyv ya.

Nechay cholodnyi osinniy viter pidchopyt' ci kvity
I ponese do tebe.
Ale ni, krashche nechay yich bere shvydka cholodna voda.

Pryspiv:
Ne znayu ya, koly pryidu syudy,
Ta zalyshayu pislya sebe
Ci kvity, shcho znayshov v sadu
Dlya tebe, dlya tebe.
A moze, zavtra ya pryidu syudy,
De viter pelyustky kolyshe.
Tak znay, tut serce nazavzdy
Zalyshyv ya, zalyshyv ya.
Zalyshyv ya, zalyshyv ya.