Vze druhu dobu
Cey cholov’yaha pase svoyu chudobu
Vin vze zbyvsya z chodu
Tak, vin z toho rodu,
Shcho nemaye perevodu,
Ale vin shukaye vohnennu vodu
I ne bida, shcho vyhulyuye svoyu chudobu vin u misti
Na ziv’yalomu lysti
Vin nichoho ne boyit'sya
Chto zmoze shche tym pochvalyt'sya
Vin napryamu, bez poserednykiv,
V samoho Boha vchyt'sya!
Pid misyacem ymu ne lyachno
Ta z dachu vpade vin vdachno
I v pyku dast' odnoznachno
Ale vin zalkuye pro ce
Zavtra vranci pobachyt' vin svoye lyce
I raptom znenavydyt' ce vse.
Yoho mriyi-nadiyi buly het' prostiyi
Pryruchyty druzynu
Ta maty mashynu
Ale ta ne dalasya
A cya prodalasya
Vs'omu ye vynuvatcem yoho pryyatel Vasya
Ta paskudo druzyna lyahaye pid noho
I mashyna lyubyma takoz teper v noho
Moze, kaze, y meni ciy tvaryuci prodat'sya,
Ale spravzni kozaky nichoho ne boyat'sya!
I yakos' raptom vin rozumiye,
Shcho ce vse
Nezvorotniy proces
V yoho zytti vze temno tak,
Choch v oko strel
Povnyi byezpryedyel
Zrazkovyi bardel.
Vin kruhom syrota
Shcho ne den – to bida
I navit' ta kochana sterva
Zminyla yoho na menta!
Vze davno pora rishaccya
I z zyttyam rozproshchaccya
Ale spravzniy kozak nikoly ne zdast'sya!