Duze chochu tobi shchos' skazaty,
Litayuchy pokazaty.
Dushu svitu vidkryty,
Sebe dlya neyi zminyty.
Pohlyanu v tvoyi ochi,
Ci bezkrayniyi nochi.
Namahayus' zhadaty...
Duze chochu tobi shchos' skazaty...

Pryspiv:
Ne movchy! Ne movchy!
Rozpoviday! Ne movchy, ty...
Chto nebud', pohovorit' zi mnoyu!
Ne movchy, ty!

Pohlyad ne v zmozi vidirvaty,
Svitu ce ne peredaty.
Ce ne realnist', a dyvo –
Dity smiyut'sya hraylyvo!
Yak ya chochu, shchob ty zyla,
Sama sobi hovoryla...
Chomus' ne mozu pro ce ya spivaty.
Duze chochu tobi shchos' skazaty..

Shchodnya pered ochyma povstayesh...

Chochet'sya vesny, dovho shche chekaty...
Krashche na paperi yiyi namalyuvaty.
Ale bez tebe vesny tut ne bude.
Ya vze zminyvsya. Dyvni ci lyudy.
Chotilos', shchob ty bula vichno zi mnoyu,
Posmishka tvoya prekrasna do bolyu.
Dosyt' vustam moyim vze movchaty.
Duze chochu tobi shchos' skazaty...