Viddzvenila vesna. Kriz' spivuchi hayi
Do rozkvitloho stepu znov shlyach miy prolih.
Ya ishche molodyi, choch na skroni moyi
Tychym smutkom osiv bilyi snih, bilyi snih.

Pryspiv:
Shumlyat' zelenych vesen prapory.
V nych vse bulo: lyubov, i shchastya, y hore.
Moyi rovesnyky shche ne idut' z hory,
A z nymy ya upevneno ydu v horu.

Znovu klychut' mene hominlyvi lany,
Ya idu na toy poklyk. Mene ne spynyt'.
Ne vtomyvsya shche ya... Ne proochayte syny:
"Bat'ku, bat'ku, tobi vze pora vidpochyt'!"

Pryspiv

Ponad vse ya lyublyu spiv chlibiv zolotych.
Ya dlya nych viddavav u zytti vse, shcho mih.
...Zalyshayte mene u ryadach molodych,
Choch na chub miy osiv bilyi snih, bilyi snih.

Pryspiv