Na vidlunni velykych shlyachiv zyvemo my,
z namy poruch Hospod' za podiyamy sposterihaye,
vin zyve nedaleko – livoruch, i za nebokrayem,
ale stezky yoho nespodivani i nevidomi.

Ya ydu iz dalekych krayiv, de likuyut'sya rany,
tam bile sonce peche – doky nebo zasmahne,
u vikonce todi podyvytysya temryava prahne,
i rushayut' rozevoyu vichnistyu strumy Yordanu.

Ya zvidty nesu Slovo Boze, v cych zemlyach ne znane.
Ya tez viryu u Boha yedynoho, pane,
ale ne rozumiyu, yak tut opynylas':
mene Vershnyk prynis iz maybutnoho na urahani,
a, moze, meni vse nasnylos', nasnylos', nasnylos'...

Chy mozna pity z Vamy, pane, zdolavshy utomu,
znayty vidpovidi abo prosto dorohu dodomu.
Na vidlunni velykych shlyachiv zyvemo my,
z namy poruch Hospod' za podiyamy sposterihaye,
vin zyve nedaleko – livoruch, i za nebokrayem,
ale stezky yoho nespodivani i nevidomi.