A vze rokiv trysta, yak kozak v nevoli,
Ponad Dniprom chodyt', vyklykaye dolyu:
– Hey, hey, hey, vyidy, dole, iz vody,
Vyzvol mene, serdenko, iz, iz bidy.

– Ne vyidu, kozache, ne vyidu, sokole,
Oy, rada b ya vyity, ta y sama v nevoli.
Hey, hey, hey, u nevoli, u yarmi,
Pid moskovs'kym karaulom u, u tyurmi.

Het'mane Bohdane, nerozumnyi synu,
Zanapastyv viys'ko shche y svoyu Vkrayinu.
Hey, hey, hey, zanapastyv, zruynuvav,
Bo v holovi rozumu y mav, malo y mav.