Doroha dodomu z viyny – myla sercyu doroha.
U mriyach pro dim bil znykaye i tane tryvoha.
I dumka pro ridnych lyudey chvylyuye tak dushu.
Vin chesno sluzyv, vin klyatvu svoyu ne porushyv!

Yak chochet'sya cilomu svitovi serce vidkryty!
Lyubyty yak chochet'sya vsich, yak chochet'sya zyty!
Vin cinu lyuds'koho zyttya duze dobre vze znaye...
Heroyi zytymut' vichno... Vony ne vmyrayut'...

Muznye oblychchya, ale vpala sloza
Yichav do divchyny molodyi kozak
Yichav z peremohoyu i dumu hadav:
"Os' te, pro shcho tak mriyav i tak chekav".
Ridna, myla moya, serce moye,
Za zyttya borovsya ya, bo ty v mene ye!
Bude shchaslyvoyu nasha sim’ya!
Chay viyny ne znaye Ukrayina moya!

Doroha dodomu z viyny – myla sercyu doroha.
Lysh tam, de sim’ya, ridnyi dim, bilsh ne treba nichoho...
I dumka pro spravdi vazlyve tak nadychaye,
Vdoma vse osoblyve i krashchoho v sviti nemaye!

Dlya lyudey yak chochet'sya zyty i chas cinuvaty,
Ne strilyaty, a radist' y lyubov usim daruvaty...
Mov na krylach, yiyi prolitaye, zabuvshy pro vtomu –
Mylu sercyu dorohu z viyny, dorohu dodomu!

Muznye oblychchya, ale vpala sloza
Yichav do divchyny molodyi kozak
Yichav z peremohoyu i dumu hadav:
"Os' te, pro shcho tak mriyav i tak chekav".
Ridna, myla moya, serce moye,
Za zyttya borovsya ya, bo ty v mene ye!
Bude shchaslyvoyu nasha sim’ya!
Chay viyny ne znaye Ukrayina moya!