Chas ne likuye... Chas ne likuye...
Trishechky osin, druzi y pisni.
Chas ne likuye... Likuye tvorchist',
Muzyka y slovo... Proza y virshi.
Chas ne likuye... Zhadky zrynayut',
Chtos' nahraye tychu pisnyu – zurbu.
Chas ne likuye... ce z bo nepravda,
Shcho pro kochannya mozna zabut'.

Chas ne likuye... Znovu strazdannya,
V holosi slozy, v serci pechal.
Serce strazdaye, choch suchi ochi,
Plache v zneviri tycho dusha.
Chas ubyvaye shchyri nadiyi,
Znovu znevira... Znovu ne te...
Mov ob asfalt rozbyvayut'sya mriyi,
Chas ne likuye... Vin sobi yde...

Vin ide povz moho shchastya yasnoho,
Shcho zablukalo v ternystych shlyachach.
Ya vze vtomylas' znovu i znovu
Vse bez otvitu lyubyt' i strazdat'.
Niby skinchylos'... niby zabula...
Niby u serci uze ne bolyt'.
Lysh odna zhadka... Pisnya znayoma,
Vse-taky lyublyu... Shche odna myt'...

Chas ne likuye... Druzi likuyut',
Choch i vony mozut' zradyt' v cyu z myt'...
Chas ne likuye... chas ne likuye...
Prosto lyubov ne mynaye povik...
Chas ne likuye... Zhadky zrynayut'
Chtos' nahraye tychu pisnyu-zurbu
Chas ne likuye... ce z bo nepravda,
Shcho pro kochannya mozna zabut'.