Ya sam ne znayu yak tak stalos'. Nepomicheno
V kimnati nashiy vypav samyi pershyi snih...
Na vulyci osinni vylys' sutinky,
A ya dyvyvsya i pobachyty ne mih
Za pelenoyu churtovyny nepomirnoyi
Tebe znemozenu vid ruchu i lyudey, –
Ty z stilkoma mene dilyla, shcho ne zchulasya
Yak stala prosto kvitkoyu z moyich oranzerey.

I novyi ranok ne prynis tepla i niznosti.
U kuchuhurach lizko moye y ty
Sydila skrayu, yak buvalo v dni pokirnosti,
Koly zarady tebe ya hotovyi buv ity
Posered nochi kriz' doshchi y chumni nehody,
Kriz' syto natovpu, kriz' stiny mlyavych dniv,
Lyshe zarady toho, shchob tvoyi charivni nohy
Stupaly stezkoyu bezpechnoyu i ya tobi chotiv
Vs'oho lysh daty choch na podych zrozumity...
Shcho ne v’yazu, shcho mozesh vzyaty y poletity.

Ta chy zalkuyu ya pro ti svoyi slova?
Chy pobyvayus' cherez chaos i svobodu?
Chy bachu v inshych ya tebe i chy zyma
Doladna vse zakuty naymicnishym v sviti lodom?
Navryad, bo lizko moye vysnazene cholodom,
Miy temnyi demon poruch tishyt'sya i ya
Kydayu knyhy, foto, odyah tviy u polum’ya,
Koly nayshvydshyi potyah mchyt' tebe v nove zyttya.
I chay ci shlondry zvodyat' znovu mene z rozumu,
I chay bisnuyet'sya miy schyblenyi azart,
Chy ye des' bilshe peklo niz u hrudyach koly spomyny
Tebe shtovchayut' na nayvyshchyi v misti dach?

Desyatky nesumisnych nozovych.
A ya shche dobre pam’yatayu tviy dytyacho lehkyi pocherk,
Desyatky pershych lipshych, nedoladnych i slipych,
Chy ye des' bilshyi ray za tvoyi nebom vmyti ochi?..
I stilky snihu tut, shcho vze ne rozhrebtys',
Ta koly vdast'sya i ya vyidu shche nazovni
I my zustrinemos', chay spomyniv lychych
Ne bude bilshe. I zyttya mene napovnyt'
Svoyeyu mudristyu y piznayu ya cey svit,
Okrim lyubovi ne isnuye bilshe sensu,
Ya y ne pomityv yak pishov nad mistom snih,
I ty roztanula i zupynylos' moye serce.