Sanya-druh, ya pyshu tobi lyst,
Tomu, sho vze davno tebe ne chuv, ne bachyv.
Sto rokiv vze proyshlo z toho chasu, yak my kolys'
Mriyaly zibraty nashych pacaniv na dachi.
Kuchnya v chrushchovci, rozmovy do ranku,
Fortochka zakryta celofanovym kulkom,
Nikoly ne kinchalysya pyvo i taranka,
Pochody u lar'ok z pozmakanym rublom.

Pryspiv:
Davay povernemsya u svoye misto,
Z yakoho vtiknuty tak chotily!
Davay odyahnemo poterti dzinsy,
V yakych u shkolu nas ne pustyly!
Davay posluchayem stari kasety,
Yaki nas zyty i lyubyty vchyly!
Po imenach zhadayem vsich druhaniv shche,
Yaki todi zanadto shvydko zyly!

Znayesh, chas vtikaye, yak voda,
I sposobu inakshoho my poky sho ne znayem,
I nabahato tychshe teche zyttya rika,
Yakshcho ty svoho druha chasto zustrichayesh.
Ne bery sviy mobilnyi, a krashche – dva pyva,
A potim zashlemo za dobavkoyu hincya,
Druzba – ce todi, koly slozy u muzchyny,
Druzba – ce todi, koly muzchyny do kincya!

Pryspiv

Davay povernemos' u svoye misto!
Davay odyahnemo poterti dzinsy!

Sanya-druh, ya pyshu tobi lyst... (4)