Pryspiv:
Boze miy mylyi, prosto day meni syly,
Buty z Toboyu, miy Boze, nazavzdy.
Boze miy mylyi, prosto day meni syly.
Buty, miy Boze, tam, de ye Ty.

Narodysya v Donbasi, v Makiyivs'komu hetto –
Tvoye zyttya ne bude solodkym, brakuvatyme medu.
I problema ne v tobi, problema, shcho takych, yak ty, milyony,
Obezdolenych, stomlenych, zlych, hotovych vzyaty v ruky zbroyu.

Oliharch peretnuv mezu i banky vtratyly vsi kordony.
Socvybuch ne v kino, vin moze buty realnym vze s'ohodni
I problema ne v papirci, problema v sercyach narodu,
My lyubymo hroshi usi, my chvori, my chvori.

Pryspiv

Vazko zyty susidam pid’yizdu,
Koznomu zdayet'sya, shcho inshyi ye anarchistom.
Ya proty rosiys'koho shovinizmu i proty prymusovoyi ukrayinizaciyi,
Ya za povahu ta lyubov miz usima naciyamy.

Kozna lyudyna osobystist' ta kozen narod unikalnyi,
Polityky hrayut' v svoyu hru, ale nash holos vyrishalnyi.
Ukrayinci, rosiyany, amerykanci, araby,
My ye dity odnoho Bat'ka, nam treba perestaty voyuvaty.

Pryspiv

Probudys' naciya vid snu,
Ty zrozumiy, ye rechi cinnishi niz fast-fud,
Nam potribno, shchob lyubov ne zalyshalas' v knyzkach,
Shchob carstvo svitla bulo v serci koznoho iz nas.

Ale lyudy buly slipi, hluchi vid rodu,
Te, shcho bachyly my, vony ne poviryat' c'omu nikoly,
My buduyemo svoye shchastya na chuzych kistkach,
My cinuyemo materialne, a ne duchovnyi skarb.

My prosto marnuyemo chas, my prosto marnuyemo dni,
Boze, chuyesh, shvydshe nas do sebe zabery,
Na ciy hrishniy zemli my zalyshylys' sami,
Boze, chuyesh, shvydshe nas do sebe zabery.