Kozen den, yak nove zyttya,
Znovu zminyuye nas,
Y rozchynyayut'sya pochuttya
U budennosti zayvych fraz...

U budennosti nashych dram
Y nerozhadanych sniv,
Ta chohos' tak brakuye nam
Vid neskazanych teplych sliv.

Pryspiv:
Lysh serce rvet'sya iz hrudey
Do novych svitiv i idey,
Meni brakuye syl zupynyty yoho.
Lysh serce prahne novych zmin,
Novych pochuttiv, teplych sliv
I vidchuvaye bil vid daremnych zusyl.

Novyi den provokuye nas
Svitlom novych podiy,
I nestrymno splyvaye chas
Dlya dosyahnennya nashych mriy.

Dlya probachen i peremoh,
Rozuminnya y tepla...
Ta chomus' cey ostanniy krok
Zalyshaye ulamky skla pislya nas...

Pryspiv

Chas ide ne spynyayet'sya,
Tilky serce ne spyt'...

Pryspiv:
Lysh serce rvet'sya iz hrudey
Do novych svitiv i idey,
Meni brakuye syl zupynyty yoho.
Lysh serce prahne novych zmin,
Novych pochuttiv, teplych sliv,
Ya vidchuvayu znovu sebe samoho.