Roman Levandovs'kyi:
Yak skazaty yiy, shcho vona pryishla iz mriy,
I serce moye pry niy huchnishe b’ye.
Ya sam ne sviy, lysh neyu zyvyi.
Yiyi kochayu ya – ce pravda moya.

Lil Duk:
Ydu po dorozke y smotryu tam na vsech,
Tam lyubov', tam schast'e, tam povsyudu rassvet.
U menya nycheho, tolko hrust' vnutry pechaly,
Ya ne znayu chto delat', ydty prodolzayu.
Ydu tuda, hde schast'e, hde lyubov' vsehda,
Chtob moh nayty ya tu, bez kotoroy ne mohu.
Ne mohu prozyt', ny mynuti, ny dnya,
Ne znayu pochemu, no эto pravda, da.
Dalshe s hrust'yu ya ydu, po volne svoey,
Mechtayu dalshe ya o toy, s kotoroy budet vse okey.
Y veryu ya vsehda, chto zdet ona menya,
Potomu chto laskat' y celovat' chochu ya.
Tak ee polyubyt', ne otpuskat' nykohda,
Derzat' v lyubovnom serdce y vydet' vsehda.
Chtob mohly mi vmeste ney, radost' razdelyt',
Y o vsem hrustnom srazu, prosto tak zabit'.

Roman Levandovs'kyi:
Yak skazaty yiy, shcho vona pryishla iz mriy,
I serce moye pry niy huchnishe b’ye.
Ya sam ne sviy, lysh neyu zyvyi.
Yiyi kochayu ya – ce pravda moya.

Lil Duk:
Hde ti zyvesh'? V kakych horodach?
Sud'bi reshayutsya na nebesach.
Kakymy v mechtach tvoych budut zakati?
Voz'my moyu neznost', moy anhel krilatiy.
Kazdiy yz nas, po svoemu schastlyv,
No kazdiy bivaet opasno-neschastnim.
V tebe rastvorytsya y serdce otdat'.
Kak ze tebe, ob эtom skazat'?

Roman Levandovs'kyi:
De ty zyvesh? U yakych mistach?
Doli vyrishuyut' na nebesach.
Tam zachid soncya iz tvoyich mriy,
Bery moyu niznist', yanhole miy!
Po svoyemu kozen buvaye shchaslyvym,
Ta kozen buvaye neshchasnym zachlyvo.
V tobi rozchynytysya, serce viddaty.
Yak tobi skazaty? Yak tobi skazaty?

Roman Levandovs'kyi:
Yak skazaty yiy, shcho vona pryishla iz mriy,
I serce moye pry niy huchnishe b’ye.
Ya sam ne sviy, lysh neyu zyvyi.
Yiyi kochayu ya – ce pravda moya.
Yak skazaty yiy, shcho vona pryishla iz mriy,
I serce moye pry niy huchnishe b’ye.
Ya sam ne sviy, lysh neyu zyvyi.
Yiyi kochayu ya – ce pravda moya.