Zerep, kaminnya i kedrovi sosny,
Shchemno shumyt' vodopad,
My na Horhanach, de zolotom sonce,
Otze, u serci Karpat.

Zvory, reshtoky, kruti serpantyny,
Viter hoydaye rosu,
Radist' i shchastya na ridni dolyny
Zvidsy ya v serci nesu.

De shche pochuyesh kedrivok svarlyvych,
Synich torkneshsya nebes?
Hir takych svitlych, shchedrotnych i mylych
Bilshe nide ne znaydesh!

Kvity barvysti, zahravni tumany,
Schyliv kazkovyi naryad...
Vik prozyvu – ne zabudu Horhany,
Ya ne zabudu Karpat!