Ya tak vysoko-vysoko,
Shcho ne vydno i dolyn,
Ne rostut' tam edelveysy, –
Ya mandruyu do vershyn.

Pryspiv:
Edelveysy – kvity vesen,
Edelveysy – to novely,
I usi vony pro tebe,
Synooke moye nebo!
I nechay tam zviri dyki,
I nechay tam skeli dyvni,
Ya tobi, tobi yedyniy
Dyvo-kvitku prynesu!

Za bezlyudnym perevalom
Vsi vershyny bachu ya,
Shchonayvyshcha, naysvitlisha
Pomiz nymy – to moya!

Pryspiv

Ty mene chastishe zhaduy,
Ne osudyt' chay ridnya,
Ty bezchmarnym nebom raduy,
Esemesky shly shchodnya.

Pryspiv