Buv son i buv den
I svit rozdavsya zvablyviy prynadi.
Buv zaproshenyi ty,
Shchoby navchytys' pidlosti i zradi.

Zyttya budenne rizat' i movchat'
Lyubyty shchyro, a tobi vid nyni
Tavro bezhluzdoho durnoho selyucha
Iz hordistyu nesty na svoyiy spyni.

V tvoyiy sadach rehochyt' chorniyi tini
Z tvoyiy zinyc' roste sucha trava.
Os' ty upav i tak povzesh na finish
Tobi nazad povernennya nema.

Boloto pidlosti nevpynno prohresuye
I zachlynayut'sya v nim holovy lyuds'ki.
O, Boze, zmyluysya, prosty nam cyu dytynnist'
Prosty zneviru, sumnivy prosty.

Tin... doshch... smert'... zrada...
Lyahayesh bez pruchan na dno zyttya.
Buv son i buv den
I ty... zaproshenyi.