Oy tam, za horamy, pisochok dribnenkyi.
Chodyv do divchyny kozak molodenkyi.

Chodyv vin do neyi, chotiv yiyi braty –
Yomu ne velila yoho ridna maty.

– Dozvol meni, mamo, krynycyu kopaty.
Chy pryidut' divchata vodychenku braty?

Pryishly vsi divchata – moyeyi nemaye.
Mabut', moyu mylu maty ne puskaye.

– Dozvol meni, mamo, kalynu lamaty.
Chy pryidut' divchata puchechky v’yazaty?

Pryishly vsi divchata – moyeyi nemaye.
Mabut', moyu mylu maty ne puskaye.

– Dozvol meni, mamo, naroshno vmyraty.
Chy pryidut' divchata na smert' snaryazaty?

Pryishly vsi divchata – moyeyi nemaye.
Mabut', moyu mylu maty ne puskaye.

Pryishla ta divchyna ta stala v porozi,
Zabylosya serce, zakapaly slozy.

A mertvyi schvatyvsya, za divku vchepyvsya:
– Oce z ta divchyna, shcho ya ulyubyvsya.

Pishly rozhovory po vs'om chutorochku,
Shcho mertvyi z zyvoyu chodyv po sadochku.