Zayshlo za hory sonce, skinchyvsya yasnyi den,
A temna nich spivala vse radisnych pisen.

V tu nichku mandruvaly u pochid yunaky,
Veseli ta bad'ori povstanci-yunaky.

V tu nichku tychu, mertvu pochalasya hroza:
Po holosi vorozim pochalasya strilba.

Strilyaly skorostrily, naraz pochuvsya huk
I vpav na zemlyu vbytyi z Mylush Hryc'ko Sayuk.

Vid radosti navisnyi herman zarehotav,
Shcho synovi Vkrayiny zyttya vin vidibrav.

Zahynuv molodesenkyi u ridnomu seli,
O, druze dorohyi nash, my tuzym po tobi.

Choch vin lezav ubytyi, v rukach yoho – nahan,
Vse cilyvsya strilyaty u herman, u pohan.

Zahynuv vin lysh tilom, a duch yoho iz namy
I dali yde za volyu do boyu z vorohamy.