Za hory sonce zachodylo
I chornyi voron zakrychav,
Sloza na hrud' moyu skotylas',
Ostanniy raz "proshchay" skazav.

Proshchayte, miy otec' i maty,
Proshchayte, vsya moya ridnya,
Proshchay, myla chornobryva,
Shcho kochav tebe try lita.

Podayte konya voronoho,
Podayte zbroyu zolotu,
Nechay ya syadu ta y poyidu
V chuzu daleku storonu.

Chuza storonka ne ridnaya,
Bude, mov machucha meni,
Nikomu bude pozalitys',
Mov tiy bezridniy syroti.

Zavezut' mene do taboru,
Tam lyazu spaty na dolu,
Ne pryide maty ta y ne skaze:
"Vstavay, synochku, postelyu".

Ne raz ya z vechora do rannya
Chodyv po ridnomu sadu,
Teper ya z vechora do rannya
Stoyu iz krisom na postu.

Ne raz ya z vechora do rannya
Trymav divchynu na rukach,
Teper ya z vechora do rannya
Stoyu iz krisom na chasach.