Koly potyah u dal zahurkoche,
Pryhadayet'sya znovu meni
Dzvin hitary u misyachni nochi,
Pocilunky haryachi tvoyi.

Toy sadok i zakochani zori,
I ohni z-pid opushchenych viy...
Od prominnya i tiney uzory
Na dorozi i shali tvoyiy...

Tvoyi huby – roztulena rana...
My chotily y ne znaly choho...
Od kochannya, bezvolna i p’yana,
Ty tulylas' do sercya moho.

Pam’yatayu tryvozni oseli,
Temni vezi na foni zahrav...
Tam z toboyu u siriy shyneli
Bilya verb ya vostannye stoyav.

Ya kazav, shcho vernus' bezumovno,
Choch i voroh – na nashiy puti...
Patrontash miy patronamy povnyi,
Tychi ochi tvoyi holubi...

Dni proyshly. Odletila tryvoha...
Lysh lyubov – yak u serci bahnet...
Ty davno vze druzyna druhoho,
Ya z – vidomyi vkrayins'kyi poet.

Nache son, ya pryishov iz tumanu
I prominnyam tvoyim zasiyav...
Ta na tebe chuzu, a kochanu,
Ya i slavu b svoyu prominyav.

Ya b zabuv i obrazu, i slozy...
Tilky b znovu ity cherez hat',
Tilky b sluchat' tviy holos chudovyi,
Tilky b ochi tvoyi ciluvat'.

Nochi ti ta hitara, y zorzyny,
Moze, snyat'sya teper i tobi?..
Syni ochi v moyeyi druzyny,
A u tebe buly holubi.