U lisi u temnomu sered pachushchych trav
Lezav kozak ranenyi, lezav, nenache spav.

Vse tychshe, tychshe, tychshe v kozaka serce b’ye,
I temna nich mynaye, i skoro den bude.

Prybihla do myloho i stala hovoryt':
– Och mylyi, serce moye, och, shcho tobi bolyt'?

– Bolyt' mene, mylaya, bolyt' prava ruka,
Bo yeyi poranyla kulya vorozaya.