Povertalys' strilci iz pochodu,
Napuvaly koney nad Dniprom,
Kolo richky, oy tam kolo brodu, –
Zayizdyv u tabor otaman.

I spimnuly strilci sichoviyi
Pro mynuli nezabutni dni,
I pid’yichav otaman Petlyura –
Na buynim voronomu koni.

I petlyci u noho blakytni,
Na nych Tryzub zolotom siyav,
Vin promovyv: "Slava Ukrayini!"
I shche ruku kazdomu podav.

Ostrym krokom komandyr pidchodyt',
Vystupaye z raportom vpered:
– Ukrayini sluzym i narodu, –
My hotovi vderzaty bahnet.

Nechay padut' vorohy Vkrayiny,
Shchob ne stalo vze slidu po nych.
My ydemo v biy za volyu Ukrayiny,–
Chas nam staty vilnymy vid nych.

Zaspivaly strilci sichoviyi,
Az zdryhnulas' proklyata Moskva,
Holubiyut naddnipryans'ki sela,–
Chuty holos pisni z-za Dnipra.