Vy ne plachte, moyi dumy,
Znovu nadi mnoyu.
Ne tulit'sya do hnizdechka,
Yak bezkrylyi ptach.
Ne zbyraytes' kolo sercya
Chornoyu zurboyu,
Bo rozviyu vas po svitu
Na semy vitrach.

Narodylys' vy nevynni
Z shchastya i nadiyi,
A plekalys' u lyubovi,
Lasci i snach.
Vyrostaly, rozkvitaly,
Mov u kazci-mriyi,
A teper slozamy llyetes'
Po moyich ustach.

Moyi dumy, moyi mriyi,
Yak ze vas pryspaty?
Vy ziv’yali, vy bezsylli,
Ale shche zyvi.
A zyvoho sercya i v mohyli
Ne schovaty,
Toz litayte, moyi dumy,
Krashche po zemli!