Tvoyi lysty spalyv (ty tak bazala!),
Ta popil z nych za vitrom ne pustyv.
Dusha zitchnula nevymovnym zalem,
Shcho ne zberih lystiv tvoyich – prosty...

Ya yich spalyv u serci, nache v horni,
A ty blahayesh slizno: "Poverny!"
O ti lysty lyubovi nepovtorni!
Spivochi ptachy, poslanci vesny!..

...Tvoyi lysty, yak feniks, ozyvayut'
U serci z popelu. Ta ne blahay:
Stari lysty zhorili ne vertayut'...
Pyshy novi! Pyshy... y ne nadsylay!..