Vechirnye nebo zasvitylo zori,
Ya pomiz nych rozshukuyu svoyu,
Ale nema moyeyi u prostori
I ya odna zadumana stoyu.
Zirok veselu sluchayu rozmovu
I charivni rozhaduyu slova.
Ya, niby spravdi, chuyu yichnyu movu
I chuyu, yak shepochet'sya trava.

Pryspiv:
Idy, idy u hay po tiy stezyni,
Ty tam znaydesh, koho tak dovho zdesh,
Tam na polyani, de fialky syni,
Svoyu nadiyu, viru vidnaydesh.

I ya idu, blukayu zelen-hayem,
Nemov vohon, lyubov svoyu nesu,
Tam niznu pisnyu solovey spivaye
Svoyiy kochaniy pro yiyi krasu.
Fialkam synim serdenko loskoche,
Na pelyustkach zaymayet'sya rosa.
Ya yich ciluyu, niby tvoyi ochi,
Nemov zadani myloho usta.

Pryspiv