Cya pisnya zanadto vze dovha – ne sluchay yiyi do kincya
Ce vze namahalys' robyty do tebe
Ot tilky vidomo usim, shcho toy, chto meni obicyav
Dosluchav led' do seredyny kupletu
I ot ty prychodysh i kazesh, shcho ty ne takyi yak usi
Shcho ty diysno chochesh posluchaty pryspiv
Nu shcho z, yak vedet'sya, na pershyi raz ya poviryu tobi
I tilky teper pochynayet'sya pisnya

Pryspiv:
Ot tilky proshu meni ne obicyay
Vid toho pryyemnishe bude udvichi
Diznatysya, shcho ci slova – ce ne prosto porozni slova
Shcho ya tobi zmozu dyvytys' u vichi

I ya zatyahnuv tobi pisnyu svoyu pro svobodu y lyubov
Pro dvi storony odniyeyi medali
Bo ty tak ze samo yak ya narodyvsya pid znakom oboch
Sebe u meni vpiznayuchy chymdali
Davno potemnilo nadvori i hosti davno roziyshlys'
A ty zalyshyvsya zi mnoyu sydity
Na improvizovaniy sceni mene vyklykav ty na bis
A ya ne chotiv lyubo sho povtoryty

Pryspiv