Chyya to chatyna, shcho ye pry dolyni,
Chyya to divchyna shyye na mashyni?

Mashyna tyrkoche, a shyty ne choche,
Divchynonka plache: vernysya, kozache!

Ya sya ne vertayu, bo ne mayu choho,
Lyshyv ya divchynu dlya chlopcya chuzoho.

A moya divchyna sama zyto v’yaze,
Koho virno lyubyt', nikomu ne skaze.

Koho virno lyubyt', virno i virnenko,
Prynesy mi krylce, syva zozulenko.

Ne taya zozulya, a ridnaya maty,
Vypravyla syna na viynu strilyaty.

Idy, synu, idy, ta y ne obavlyaysya,
Za rik, za pivtora dodomu vertaysya.

Oy mynaye rochok, oy mynaye druhyi,
Ide miy synochok, ide miy syn lyubyi.

Chy ty mamcyu rada, shcho nas ide dvoye,
Shcho nas ide dvoye na podvir’ya tvoye?

Tobi-m, synu, rada, bo-s' moya dytyna,
Nevisti-m ne rada, bo chuza-chuzyna.

Pishla do pyvnyci, vzyala dvi shklyanyci,
Vzyala dvi shklyanyci, pishla do pyvnyci.

Synovy nalyala medu solodkoho,
Nevistci nalyala luhunya hirkoho.

Pyla myla, pyla, z muzom sya dilyla,
A yak sya napyla, ta sya pochylyla.

Oy znala ty, mamcyu, yak nas prynymaty,
Tilko yes' ne znala, yak nas pochovaty.

Syna pochovala pomiz yavoramy,
A chuzu-chuzynu pomiz horonkamy.

Na syni sadyla yavir zelenenkyi,
Na chuziy-chuzyni berezu bilenku.

Rosny, berezonko, vysoko, shyroko
I svoho myloho prychylyay do boku!