Treba by nam, treba stilcya shyrokoho,
Bo nasha Marysya rodu velykoho.

Do stilcya sidaty, a mamy ne maty...
Prydte, mamo, z neba, bo vas hnes tu treba.

Divko moya lyuba, veseltesya samy,
Bo moyi kistochky v poroch rozsypany.

Chodyla Marysya na cmentar po zilya,
Prosyla nyanyusya: podte na vesilya!

Divko moya lyuba, veselsya ty sama,
Bo moya holova hlynom prysypana.

Ked yest prysypana, my vam odkryyeme,
Lem vy yshchy vstante, ked my vas klycheme.