Koly upade tin na porozi zmin, oto bude fayno,
Todi nastane den, toy velykyi den, svitlo
nadzvychayne.
Tay zaviye dym, zalunaye dzvin, onimiye tilo.
Todi komu litat', a komu chekat', komu u pidpillya.

Yaseni-syny syni voseny stanut' vdali nevblahanni.
Yahoda-bida vyteche voda, dolya tvoya nedoladna.
Pryletyt' cheruvym, viz'me tebe vin u prozori kryla.
Zlyvy i slova, slozy i dila, i tebe nema – to viter
v poli viye.

Potim pryidut' byky, katy i menty, hady beznadiyni,
Yashchury-shchury, vory-vorohy, kolorovi komerciyni.
Budut' ponukat', shtrykat' i smoktat', ale ty ne biysya,
Bo tebe nema, vze tebe nema, ty – ne ty, a v nebi
synomu synycya.

Raky i roky, kroky i kruky sunut' po nozi, po dushi.
A chomu ne my, a chomu ne ty, vyyem dyki netyamushchi.
Viko hlucharya, slozy omulya, vyidy ya navchu litaty.
Budesh ty litat', mov u nebi Shatl, budesh ty ne ty, a
v nebi rysa.

Svit maryt'.
You look around!