Stara sumuye v seli chata –
Vona shche dycha pam’yattyu bat'kiv.
Shche zeleniye v sadu m’yata,
Ne vidcvily vsi malvy iz ryadkiv.
Za chvirtku pohlyadaye y vyshnya:
"Koly vze p’yatnycya pryide v selo,
Shchob zalunala dzvinka pisnya
I v zymnu chatu znov vviyshlo teplo?"

Pryspiv:
Ne polyshayte stari chaty!
Ya Vam vklonyayus', ditochky, y proshu.
Zyvut' v nych dosi mama y tato –
Yich pam’yati, y za Vas, shchodnya molyus'!

Vitry z doshchamy – osin piznya –
Vstelyly zemlyu lystom zolotym.
Kalyna – y dosi ne zamiznya.
Nemov tuman, plyve susids'kyi dym.
Stara vidsumuvala chata –
Pryyichav v p’yatnycyu syn do bat'kiv.
Svitliye, syaye vsya vid shchastya –
Podych yiyi zlita do yavoriv.

Pryspiv