Znowu u zali bahato wilnoho miscja,
Szczo ż take? My ż zirky,
Wże rik na sceni, a nichto ne chocze dywyt'sja,
Tomu z hitaramy, udarnymy ta mikrofonom na samoti.

Pryspiw 1:
Nu i naszczo nam taka tworczist',
Ne baczat', ne czujut' i ne rozumijut',
Chtos' skaże u formati newirnomu robljat',
A nam arkan na szyju ne nakynut'.

I znow honorariw, na pljaszku pywa wychodyt',
Pislja toho skaży, szczo rok-n-roł szcze żywyj,
Napewno rytmy joho, wże narod ne zawodjat',
A meni napłjuwaty, bo win bude mij!

Pryspiw 1:
Nu i naszczo nam taka tworczist',
Ne baczat', ne czujut' i ne rozumijut',
Chtos' skaże u formati newirnomu robljat',
A nam arkan na szyju ne nakynut'.

Napewno u tebe, szczos' ne wyjszło w żytti,
Jakszczo ty ne znajesz, wsich naszych piseń,
Ura, pownyj zał, tilky schody pusti,
Rok-n-roł taky żyw, i strunkyj, jak model!

Pryspiw 2 (2):
I os' naszczo nam taka tworczist',
Nas baczat', nas czujut' i nas rozumijut'
Pokłast' na formaty,
Bo rok-n-rołu arkan na szyju ne nakynut'.