Łisom-połem ta j szyrokym,
Pomiż traw zełenych,
Pomiż jaworiw wysokych.
Tam wesna ide.
Nad tym połem nad szyrokym
Kruky hen krużljajut' –
Tam odne odnoho łjudy
Dobri wbywajut'.
Kruky hen krużljajut',
Łjudy dobri pomyrajut',
Kruky rado krjaczut',
Materi des' płaczut'.
Maliji kruczenjata
Oj s'ohodni budut' syti,
A wysokiji trawy
Ta j połyti.
Oj ide ta wesna-krasna,
Jak jasne soneczko nam usmichajet'sja.
De wona ide-stupa –
Kwity-trawy tam rozpuskajut'sja.
Witrom swit ciłuje,
Ta j słowa zabuti szepocze,
Toj jiji ne czuje,
W koho kruky wyjiły oczi.
Czujesz
Jak spiwa w nebi żajworon?
De smert'?
Je łysze wesna...
Oj szyrokym połem
Jde wesna-krasna, dobra sestro,
Spiwa-promowljaje:
"Niszczo ne wmyraje!"
Maliji kruczenjata
Oj s'ohodni budut' syti,
A wysokiji trawy
Ta j połyti.