Czom ty, kałynońko, ta j pochyłyłasja?
Czom wy, matusja, ta j zażuryłysja?
Czom Sonce w nebi ta j poczorniło?
Czom bosyj stoju, soroczka biła?
Maro, babusja Mareno,
Czornaja chustyna, uklin tobi nyc'!
Ty, sywa, powidaj, skaży meni, mudra –
Czy sławno ja bywsja, czy czesno ja żyw?
Bez mecza ta nadiji,
Bez piseń ta Bohiw,
Czy za son, czy za mriju,
Jak ja bywsja, jak żyw?
Czy ne zradyw ja Rodu,
Czy im’ja ne zhańbyw?
Czy pohljanuty zmożu
U switli oczi Bohiw?
Maro, wse widajesz-znajesz,
Skaży, szczo sylnisze – czy prawda, czy strach?
Czy byty pokłony, czy bytys' do skonu,
Za sribło w rukach czy za switło w sercjach?
Bez mecza ta nadiji,
Bez piseń ta Bohiw,
Proty czornoji syły,
Za ditej ta bat'kiw!
Czy ne marna ta bytwa,
Czy potribna ta czest'?
De toj son, de ta mrija,
Rozkaży meni, Smert'!
"Dawno te buło. Byłysja wojin sławnyj
Ta czornyj zmij, szczo sto holiw maw.
Jak toj łycar odnu hołowu zruba,
U toho zmija dwi wyrosta.
Czoho ż ty, synku, duszu widdaw woroham,
Pro nych spiwaw, do nych promowljaw?
Za szczo ż bywsja, szczo wyrostyw, zbuduwaw?
Szczo załyszyw po sobi synam?"
Maro, pusty mne, Maro!
Do switłoho Soncja, swojeji zemli!
Zwedu ja pałaty iz czystoji Prawdy
Dlja naszoho Rodu ta switłych Bohiw!
Bez mecza ta nadiji,
Bez piseń ta Bohiw,
B'jut'sja wojiny bili
Proty nełjudiw złych!
A za szczo wony b’jut'sja,
Ta j ne znajut' sami.
Oj radijut', smijut'sja
Czużynec'ki bohy!