Ty baczysz bil w mojich oczach,
My zapłutałys' w swojich poczuttjach.
I po mojij szczoci biżyt' sloza,
Szczo zaminyt' bud'-jaki skazani słowa.

Ja ziznajus' u swojemu bożewiłli.
Moji kryła wże dawno kołys' zhoriły.
Ty, ne dumawszy, roztopczesz moju duszu.
Dowirytys' tobi nikoły wże ne zmożu.

Pryspiw:
Wrjatuj mene, jakszczo ne ty, to chto?
Zabud' mene, ce pewno ne łjubow.
Widczuj te, szczo widczuwaju ja:
Peczal na serci, w duszi pustota.

Rozbyta wszczent, zabuta nawiky,
Mene nichto ne zmoże wrjatuwaty.
Ja wykarbuju ci słowa w swojij duszi.
Ne zmożu strymaty slozy.

Pryspiw:
Wrjatuj mene, jakszczo ne ty, to chto?
Zabud' mene, ce pewno ne łjubow.
Widczuj te, szczo widczuwaju ja:
Peczal na serci, w duszi pustota.

Nenawydżu wse ce, zmin wse nawpaky
Choczu, szczob ce zabułos', nacze w sni.

Pryspiw