Bilsze niż na try kiłometry
Rozpowsjudyłas' wolja moja
Ja cinuju usi pryjemni momenty
Wes' nehatyw widkydaju ja
Nezapłanowani diji ta wczynky
Wse, szczo cikawyt', turbuje mene
Ja pokładu do mahicznoji skryńky
Zmiszaju i wyjde żyttja moje

Pryspiw:
Ja budu zawżdy baczyty te
Te, szczo ne można poczuty
Ty – podych żyttja, sonce moje
Ja baczu, ja czuju znow
Ja baczu, ja czuju znow

My je sylnisze koły ne okremo
U jednosti razom koły my jdemo
Neodnorazowo i wołełjubno
Usich worohiw peremożemo
Dlja kożnoho z nas ce sonce swityt'
I serce, jak połum’ja, hrije wono
Chto maje oczi nechaj ce pomityt'
Meni ne bajduże, meni ne wse odno

Pryspiw