Miż horamy chodyt' łegiń,
A diwczyni snyt'sja,
Szczo zajszow za chmary
I najszow win czary –
Szowkowu kosycju.

A chto ż kwitku tu zustrine
Zradyt' ne posmije.
Ja ne wirju dywu
Stane toj szczasływyj,
Chto kochaty wmije.

Ja łeginja, a ne czariw
Budu z hir czekaty
Czom że meni snyt'sja
Szowkowa kosycja,
Szczo cwite w Karpatach.