My wyriszyły skazaty, szczo my choczem,
My wyriszyły zrobyty, szczo my możem.
Ta nam wsi każut': "Zatknit' wy swoho rota!
Zatknit' wy swoje ryło, jobani kozły!
Ne miszajte nam żerty, suczki!
Ne miszajte nam jibacja!
Ne pytajtes' szczos' minjat'!"

"My – normalni łjudy – żywemo u kwartyrach,
Jibemos' i tancjujem, i chodymo u park.
Robit' że ż, jak i my, chłopci,
Robit' że ż, jak i my, brattja,
I hnyjte wy spokijno, i hnyjte wy wsju żyzń."

Moji bat'ky ne żywut' tak, jak by chotiły,
Łjudy ne żywut' tak, jak mało b buty,
Wsi wy możete tilky żalitys',
U was nemaje sył peremahaty.

My odyn na odyn iz wamy – pizdjukamy,
Wy każete, szczo ce – nemożływo,
My każemo, szczo wy jibanaty.
Wy wse sportyły! Ce wam wse pochuj!

My ne zdajemsja! My ne zdajemos'!
My budem borotysja do kincja!
My nikoły ne zdamos'! Bo my – rokery!
My ne zdajemos'! My budem kazaty, szczo wy pidarasy!
My nikoły ne zdamos'!