Ty szczos' beresz sobi na zhadku
I czekajesz kincja,
Chocz ne buło szcze i poczatku
Tobi nabrydło żyttja...
Ałe ne wse tak pohano,
Ja ne zabuw twoji słowa:
"Ne u wsich u serci rany,
Ne wsich bołyt' hołowa".
Dawaj załyszymos' soboju,
Diznajemosja, chto my je.
Łysz ja i ty, łysz my z toboju,
A swit, jak hnyw, chaj i hnyje...

Pryspiw:
Naszi duszi znajdut' odna odnu,
I zabłukajut' u chmarach chołodnych...
I wnyz dywytys' budut' w poloti,
Jak swit budennyj potopaje w bołoti.

Ta powertajuczys' na zemłju,
Slid pam’jataty pro nasz czas,
Chocz pobudujemo my hrebłju,
Nazdohanjatyme win nas...
My budem płakaty j smijatys',
My budem padaty i jty.
Pid switom budemo whynatys',
Staratys' po łajni płysty.
Ta wse zakinczujet'sja dobre,
My rozhrebem żyttjewi chaszczi.
My wyżywem, bo my chorobri.
Diznajemsja, szczo znaczyt' "szczastja".

Pryspiw