Sujicyd wbywaje – kochannja styraje, a mriji moji ce wse szczo ja maju!
Łjudy dywljat'sja nemow na potworu, a ja rozumiju szo po sprawżńomu chworyj!
W momu serci wbywajut'sja rytmy kochannja, a oci słowa... nemow howorju u ostannje!
Wdychaju u hrudy chołodne powitrja, a horło rozdyraje wid chołodu j sribła!

Łjudy wbywajut' nohamy, rujnujut' wse swojimy słowamy! (2)
A ja stoju pid doszczem, moknu z seredyny wen!

Pryspiw:
Bil – tebe rujnuje.
Bil – tebe wbywaje,
Bil – w twojij duszi,
Bil – wid jakoho wtikajesz! (wes' kupłet – 2)

A ty prosto wtikajesz wid mene, chowajesz oczi zarady probłemy!
Ne znajesz chto tebe zihrije, twoja dusza wtikty z realnosti wolije!
I ty stojisz pered wyborom w żytti, ty ne możesz wid bołju wtikty!
Nu dobre trymajsja po dali wid mene, bo ja ne strymaju sebe wid tebe!

Pro tebe dumaty ce wse szczo ja możu, żyty u switi bez sensu ne zmożu!
Wbywaty w sobi poczuttja wid rozłuky, ce wse tak boljacze – ce bolisni muky!
Howorju protyłeżne widczuwaju majbutnje, u ńomu napewno my budem prysutni!
Prysutni jak na smertelnomu sudi, wbywaty w hołowy durnuwati dumky!