Skinczywsja szljach, wkrywsja imłoju,
Ne wydno dali worottja,
Schowałos' sonce, mow zymoju,
Ziw’jały kwity jasnoho żyttja...
Imła wkrywaje sumni oczi,
Powoli łynu w wicznyj son,
Łysz widczuwaju chołod noczi,
Cej chołod micnyj ne zihrije wohoń.

Pryspiw:
Skinczywsja szljach...

Skinczywsja szljach, obirwałas' doroha,
Zhoriło sonce j zori chołodni,
I bilsz ne w syli stomłeni nohy
Ity u smutku steżkoju bezodni.
Serce stohne, pałaje u mukach,
Pałajut' iz nym pochmuri dni.
Zamerzły wiji, zamerzły ruky,
Nawik zamerzajut' oczi jasni...

Pryspiw

Skinczywsja szljach, uże ne wernuty,
Uże ne rozłyty riky peczali,
Ne poboroty p’jankoji otruty...
Łysz slozy omyjut' kwity ziw’jali.
Łysz witer u stomłenim serci powije,
I tuhu, i bil – use zabere,
I dumku pustu nawik win rozwije,
Ta inszyj szljach win meni obere...

Pryspiw

Skinczywsja szljach, use widwernułos',
Use potemniło, mow u temnim sni,
Wostannje nebo tycho wsmichnułos',
I spałachnuło w chołodnim wohni...
Zhasajut' mriji, czuju strażdannja,
I spohad łyne w morja dałecziń,
Pohasła iskra żyttja ostannja,
I spałachnuła smerti tiń.

Pryspiw