Ne szukaju, ne bojusja, prosto wse uże nabrydło,
Anonimnyj wytik bołju, prystup smerti – jak najiwno...
Wse puste i nemożływe... troszky ważko, jak ne dywno...
Wira w Boha nepotribna... usi wrażennja pasywni...

Wse żyttja na paperi widnajdu i zabudu,
Szczos' na myt' zahoryt'sja... szczos' buło i wże ne bude.
Dywni meżi dumok, chocza meż i nemaje...
Dywnyj potjah... mij rok... wpersze znowu ne znaju...

Łyszys' zi mnoju...
Żywy zi mnoju...
Radij zi mnoju...
Ja zawżdy z toboju!

Ja zabyraju cej swit z soboju...
Ja zabyraju cej swit z soboju...

Znowu znak, znowu znak,
Znow stina, znowu krok,
Znowu krok, znow nazad,
Znow stina, znowu znak...

Łyszys'... żywy... dywys'... radij...

Tak, ce bezhłuzdo, ja wse znaju...
Toż kraszcze zachowaj swij falsz na potim...
U tobi teper pusto, wse ż mynaje...
Ta ja ne spodiwałas', szczo tak prosto...

Ty pidesz, koły potribno buty porjad,
Ty pryjdesz, koły znenawydżu slozamy...
Wsi żywut', wsi łjubljat', wsi howorjat'...
A meni łyszyłos' prosto jty slidamy.