Nema w switi tak nikomu,
Jak najmytu tomu,
Szczo wyrobyw swoju syłu
Sam ne znaje, komu.
Oj ide najmyt z panszczyny,
Na woły hukaje,
A hospodynja z usich mysok
Weczerju zływaje:
– Oj na tobi, najmytoczku,
Weczerju z obidom.
Oj jak ne dojisysz strawoju,
To dojisysz chlibom.
Ne barysja, najmytoczku,
Do chliba ciłoho,
Oj szukaj sobi na połyci
Sucharcja cwiłoho...
– Oj ne choczu, hospodarju,
Toho chliba jisty,
Oj pozwol, pozwol, hospodarju,
Choc' na ławu sisty.
– Ne pozwołju, najmytoczku,
Na ławi sidaty, –
Oj zijszła zora, pryjszła pora
W połe woły hnaty.
Oj a wyjszow najmytoczok
Na zatylni dweri.
– Oj wernys', wernys', najmytoczku,
Ne jdy bez weczeri.
Oj a wyjszow najmytoczok
Za hustiji łozy,
Obiłljały hospodariw
Za najmytom slozy.