Większa czcionka | Mniejsza czcionka
Jichaw kozak za Dunaj, skazaw: "Diwczyno, proszczaj!
Ty, konyku woroneńkyj, nesy ta huljaj!"
"Postij, postij, kozacze, twoja diwczyna płacze,
Jak ty ż mene pokydajesz, tilky podumaj!".
Pryspiw:
Łuczsze buło b, łuczsze buło b ne chodyt,
Łuczsze buło b, łuczsze buło b ne ljubyt,
Łuczsze buło b, łuczsze buło b ta j ne znat,
Czym teper, czym teper zabuwat. (wes kupłet – 2)
Wyjszła, ruky załomywszy i tjażeńko zapłakawszy:
"Jak ty ż mene pokydajesz, tilky podumaj!"
"Biłych ruczok ne łamaj, jasnych oczej ne styraj,
Mene z wijny iz sławoju k sobi ożydaj".
Pryspiw
"Ne choczu ja nikoho, tilky tebe odnoho,
Ty zdorow bud, mij myłeńkyj, a wse propadaj".
Swysnuw kozak na konja: "Ostawajsja zdorowa!
Jak ne zhynu, to wernusja czerez try hoda!"
Pryspiw