Peczera sira zachopyła mene w połon.
Wtraczaju wiru de wzjaty syłu?
Mij tysk padaje, tysk padaje, tysk padaje.
Ja bałansuju – bałansuju, ta nebezpeka, jak szabłon.
Ja porachuju – porachuju, swoje żyttja, jak strasznyj son.

Pryspiw:
Widkryj moje oko!

Mij tysk padaje, tysk padaje, tysk padaje.

Pryspiw

Stoju na kraju kołosalnoji weżi.
Dywłjusja unyz, a tam powno żyttja.

Ta ja ne czastyna joho –
I wże widrywaju wid kraju nohy!

Pryspiw