Distały słowa pro majbutnju łjubow,
Pro szczastja i radist' w nastupnomu żytti.
Ja baczu obłyczczja mynułoho znowu,
Nawczywszys' rujnuwaty bezturbotnist' w sobi.

Pryspiw:
Ja chwora, my chwori, wsi beznadijno chwori,
U dzerkali baczu swij bil.
Choczu znaty, kudy widlitajut'
Promajnuwszych spohadiw tiń.

Nebo tjahne w hłybyny swoji,
Ja choczu pobaczyty ce mutne dno.
Hwałtuju, wbywaju terpymist' w sobi,
Czy schocze takoju pryjnjaty wono.

Pryspiw

Upawszy na nebo ja baczu bezkryłych takych jak i ja.
W oczach widzerkałjujut' sotni tysjaczi dniw.
Takoż je chwori i takoż wsi pokirno mowczat'.
Strach – nasza chworoba wże sotni tysjaczi dniw.