Tiń dniw prolitała nad mojim tiłom,
Ja jszow nacze mertwyj – chotiw ja żyty.
Ja padaw i bilsze ne mih wstawaty,
Ja tak ne chotiw todi pomyraty,

Ałe Win pryjszow, Win pidnis mene,
Kazaw, szczo meni treba tilky żyty.
Ałe Win pryjszow, Win zihriw mene.
Tremtiła zemlja i tremtiło nebo,
Ja buw, nacze kwitka samotnja w poli.
Mene pohłynała jakas' peczera,
Ja dumaw, szczo ce moja kara doli.

Ałe Win pryjszow, Win pidnis mene,
Kazaw, szczo meni treba tilky żyty.
Ałe Win zihriw i widkryw meni
Żyttja, szczo ne można ni czym zakryty.
Ałe Win pryjszow, Win pidnis mene,
Kazaw, szczo meni treba tilky żyty.
Ałe Win pryjszow, Win zihriw mene.

Zakryti wsi oczi, zakryti wucha,
Ja liz prjamo w pekło, ja liz ochocze.
Todi ja nikoho zowsim ne słuchaw,
Robyw wse sobi, jak dusza zachocze.

A potim ja wpaw na swoji kolina,
Czomus' w hołowi wse perekrutyłos'.
I serce ożyło, widkryłys' oczi,
I ja zrozumiw, szczo żyttja zminyłos'.