Wykonawca: Powitrjanyj zMij
"Pro szkodu osudu"
Osobu osobysto uosobłjuju
Sebe do nych, a jich do sebe
Pryriwnjuwaty i riwnjaty riwno –
Sudyty na sudi suddju.
"Pro samowyznaczennja"
Ja baczu ałe nic ne widczuwaju
Zakryti oczi nerozpłjuszczenoho tiła
I choczu znaty, szczo ja znaty choczu
a rozum mij powilno tlije –
Łysz dublikat oczej na kseroksi widbytyj
Chymerno dywyt'sja u dnja krywe łjustro
U pohljadi enerhiji ne wydno,
Ałe enerhiji wid c'oho wse odno...
"Pro duchownu harmoniju"
Pytannja maje widpowid', ałe
Ne kożen znajde istynu ałej.
"Pro zemnu łjubow"
Kochannja – ce absurd – joho ne maje
Iłjuzija, szczo wykłykaje smich
Toj, chto pustyj kochaty ne umije,
A chto napownenyj – kochaje wsich.