Za dumoju duma rojem wylitaje;
Odna dawyt' serce, druha rozdyraje,
A tretjaja tycho, tycheseńko płacze
U samomu serci, i nichto ne baczyt'.

Komu ż jiji pokażu ja,
I chto tuju mowu
Prywitaje, uhadaje
Wełykeje słowo?
Wsi ohłuchły – pochyłyłys'
W kajdanach... bajduże...
Ty smijeszsja, a ja płaczu,
Wełykyj mij druże.
A szczo wrodyt' z toho płaczu?
Bołyhołow, brate...
Nechaj, brate. A my budem
Smijat'sja ta płakat'.