Szczasływa ljudyna

Szczasływa ljudyna usmichnena jde po dorozi,
Mynaje usi poworoty, usi perechrestja.
Wid zustriczi z neju styskajetsja serce w trywozi,
I ty wże ne możesz oczej wid neji widwesty.
Ty dywyszsja w oczi, – nu szczo w nych take nezwyczajne,
Czy prosto ljubow, czy zdijsnyłosja dywo,
I znow na wustach u tebe jedyne pytannja:
"Wid czoho, wid czoho stała wona szczasływa".

Ty spytaj jiji, jak choczesz, i wona tobi rozkaże,
Jak zbyrała wona szczastja i kudy iz nym ide.
Ty widkryj szyroko oczi, i wona tobi pokaże,
Szczo za szczastjam tym chowajetsja j szukaty joho de.

A ty cij ljudyni zazdryw u wsomu, u wsomu,
Na misci jiji postijno buty chotiw.
Ty baczyw, szczo jij tak dobre, jak nikomu,
A ty szczasływym buty ne umiw.

Jakby ty zmih jij w serce podywytys, –
Znajszow by rany wtryczi bilszi wid twojich,
Zdajetsja z nymy ty b ne zmih wże żyty,
A wona ne znała b szczastja, ne majuczy jich.
Jakby ty znaw, czoho jij buło warto
Czerez use, szczo sudżeno projty,
Szczob pereżyte szczastjam nazywaty,
Szczob zaraz usmichajuczys ity.

Szczasływym może buty nezrjaczyj...
Szczasływym może buty nimyj...
Szczasływyj, chto projszow kriz newdaczi...
Chto sylnyj duchom czy słabyj...
Szczasływyj toj, chto hirko zapłakaw,
Bo win wże znaje cinu żyttju...
Szczasływyj toj, chto wiryt u znaky,
A znaczyt wiryt u dolju swoju...